Wonen in de Stadhoudersstraat (Maastricht) – Zelfstandigheid en eigen regie centraal

20 juli 2023

Op de Stadhoudersstraat 22 in Maastricht wonen 8 bewoners op een heel zelfstandige manier, waarbij eigen regie van de bewoner zoveel mogelijk centraal staat. Inge Hochstenbach en Claudia Penders, beide werkzaam op deze locatie, delen hun ervaringen.

Eigen regie
Inge: “De bewoners die hier wonen zijn allemaal doorgestroomd vanuit een andere groep, ze hebben een volgende stap genomen naar nog meer zelfstandigheid. Als begeleider hebben wij vooral een ondersteunende rol: we begeleiden met de handjes op de rug. Het is hun woning, zij hebben de regie over bv. de inrichting maar ook de schoonmaak. Ze staan ze in de ochtend zelf op en gaan naar de dagbesteding of hun werkplek. De meeste bewoners kunnen ook zelf koken, wel begeleiden we vaak nog bij de boodschappen: wat heb je nodig, hoe kom je uit met je weekbudget? Ook zijn we op de achtergrond aanwezig voor hulpvragen, een babbeltje of een stukje ventilatie: even de dag doornemen.”
Claudia: “We zijn daarin heel flexibel en soms komt het dan ook wel eens voor dat een bewoner aangeeft dat je niet hoeft langs te komen. Tuurlijk vind ik dat dan jammer, maar ook dat is een stukje eigen regie. Als ze ons niet nodig hebben, komen wij ook niet. Waardoor je een client soms 2 dagen niet ziet. Dat is wel eens lastig, om dat los te laten en het initiatief bij bewoner te laten. En dat is gelijk ook een groot verschil met andere woningen, daar is er meer en op reguliere basis contact.”
Inge: “Bewoners zijn niet verplicht zich elke dag bij ons te melden, als er iets is trekken ze wel aan de bel. Soms zijn er kleine incidentjes, maar die lossen ze zelf meestal goed op. Zo sluiten ze zich wel eens buiten of verslaapt iemand zich, maar leren ze ook van. Bewoners hebben hier meer privacy, niet alles hoeft gedeeld te worden. Zo zijn er ook bewoners die een relatie hebben, en er bv. een vriend(in) blijft slapen. Het is heel mooi dat ze ook deze sociale ontwikkeling hier kunnen doormaken!

Trots
Claudia: “Ondanks dat het soms moeilijk is, vind ik juist dat stuk eigen regie van de bewoner heel bijzonder om te begeleiden. Je kunt hier echt het gesprek aangaan met de bewoner: wat heeft hij of zij nodig?”
Inge: “Het is heel mooi dat we deze vorm van zelfstandigheid hier kunnen bieden. Zeker als je van bewoners hoort dat ze op de groep tegen bepaalde situatie aanliepen en dat nu niet meer voorkomt, dat is gewoon sjiek. De groei die bewoners doormaken en de kansen die ze daarvoor aangrijpen, maakt je heel trots!”

In de praktijk
Inge: “We hebben ook geen gezamenlijke ruimte, dat was voor ons allemaal wel even wennen. We hebben de bewoners wel gestimuleerd om elkaar op te zoeken maar dat is toch soms lastig. Wel hebben we een bewonersoverleg en dan eten we ook samen. Dat is vrij officieel, waarin bewoners ook kritisch naar elkaar kunnen zijn.
Claudia: “Het ontbreken van die gezamenlijke ruimte zorgt er wel voor dat we bewoners vaker individueel spreken, waardoor je een hechtere band opbouwt. Bewoners weten ook heel goed met welke vraag ze het beste bij wie kunnen zijn. Ze maken hiervoor zelf afspraken met ons, waardoor het ook wel eens voorkomt dat ze moeten wachten met hun vraag totdat iemand dienst heeft. Maar ook dat zijn weer mooie leermomenten.”

De buurt
Inge: “We zitten nu 3 jaar op deze plek en contact met de buurt is voor ons erg belangrijk. In eerste instantie was dat door Corona erg lastig, maar afgelopen jaar hebben we op burendag een kraampje voor de deur gezet.”
Claudia: “Dat is heel positief ontvangen, maar je merkt dat het van beide kanten wennen is. Zo wisten de meeste buurtgenoten niet dat dit een pand van Koraal was, dus voor ons fijn om dit toe te lichten en ook aan te geven dat bewoners ambulante hulp krijgen. Het contact wordt steeds losser en ik hoop dat het alleen nog maar gaat groeien.”

Toekomst
Inge: “De verwachting is het dat het pand nog lang vol zal blijven zitten, omdat dit voor de meeste bewoners die er nu zitten een eindstation is. Anderzijds weet je nooit wat er kan gebeuren en ontstaat er toch een lege plek. Het is voor bewoners op andere locaties fijn om te weten dat deze plek er is en je hiernaar toe kan groeien. Heb je hierover vragen, bijvoorbeeld aan welke basis van zelfstandigheid je dient te voldoen, alvorens je binnen de Stadhoudersstraat kan komen wonen, neem dan gerust contact met ons op!”

'De groei die bewoners doormaken en de kansen die ze daarvoor aangrijpen, maakt je heel trots!
Inge Hochstenbach, begeleider Stadhoudersstraat 22
Terug naar het overzicht