Volledig artikel
Klik hier om het volledige artikel te downloaden als pdf...
Koraal
info@koraal.nl
046 - 477 52 52
info@koraal.nl
046 - 477 52 52
Hij blies onlangs elf kaarsjes uit. “Door een zeldzame chromosoomafwijking was al voor zijn geboorte duidelijk dat Noah zou worden geboren met een verstandelijke beperking”, vertelt moeder Saskia. “In zijn eerste levensjaren woonde hij gewoon thuis. Als ouder probeer je je kind een fijne opvoeding te bieden, maar naarmate hij opgroeide werden ook zijn zorgvragen groter. Noah kon zich nauwelijks uiten, omdat zijn spraakvermogen achterbleef. En frustraties uitte hij op een gegeven moment steeds vaker in schoppen en slaan. Thuis liep de spanning op. Totdat het moment daar was waarop ik tegen mezelf zei: dit red jij niet meer. Jij hebt hulp nodig! Vooral omdat ik ook mijn eigen uitdagingen heb in het leven. Je kunt als ouder nog zo je best doen, maar als de problemen zich opstapelen, dan is het gewoon heel pittig.”
Noah kwam via verwijzers voor het eerst bij Koraal locatie Op de Bies terecht in 2017. “Toen was hij vijf”, vertelt begeleider Judith Hermsen. “Hij kwam binnen via een crisisplaatsing. Niet lang daarna kon hij doorstromen naar een woongroep die speciaal werd opgezet om in te spelen op de behoeften van jongens en meisjes zoals Noah: de kinderbehandelgroep. Bij Noah begonnen we met het bieden van een duidelijke structuur. Op een gegeven moment betrokken we Saskia daar ook bij en gaven we haar handreikingen om de structuur die Noah nodig had door te trekken in de thuissituatie. Na verloop van tijd ging hij weer eens een nachtje thuis logeren, daarna nog een nachtje in de week erbij en zo bouwden we het rustig op.” Saskia vult aan: “Het voelde goed om Noah de duidelijkheid te kunnen geven die hij nodig had. Daar gebruikte ik bijvoorbeeld picto’s voor. En Noah bewust belonen om positief gedrag te stimuleren werkte ook goed. Er boven op blijven zitten kostte me veel energie, maar omdat Noah overdag naar speciaal onderwijs ging, was het te doen.”
Afstand nemen en toch dichtbij blijven
Door de uitbraak van corona in 2020 kon Noah niet meer dagelijks naar school. “Van de ene op de andere dag was hij de hele dag thuis”, gaat Saskia verder. “Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Dat vroeg zo ontzettend veel van mij dat ik het overzicht opnieuw verloor. Met veel verdriet heb ik toen gevraagd of Noah weer bij Op de Bies kon gaan wonen.” Sindsdien verblijft hij weer bij de kinderbehandelgroep. Saskia komt nu twee keer per maand op bezoek, samen met haar nieuwe man Frank. “Ik mag vaker langskomen, maar ik kies bewust voor twee keer per maand. Meer kan ik niet aan, omdat elk bezoek eindigt met een afscheid. Maar gelukkig zijn er andere manieren om contact te houden. Zo beeldbellen we bijna dagelijks. Laatst zat ik ’s avonds op de bank en dacht ik: Noah zal nu wel slapen. Maar toen kreeg ik nog een appje van de begeleiders met foto’s van wat hij die dag had gedaan. En de tekst: mama ik zie je morgen weer. Dan is hij toch heel dicht bij me!”
Noah maakt meters
Hoe is het nu met Noah? “Hij heeft grote stappen gezet”, vertelt Judith. “Vooral op het gebied van communicatie. Noah kan weliswaar niet praten, maar hij kan zich wel steeds beter verstaanbaar maken. Bijvoorbeeld met gebaren.” Om zich daar verder in te ontwikkelen, krijgt hij logopedie, hier en op school. Ook maakt hij meters op het gebied van zelfredzaamheid. Vroeger kon hij niet alleen spelen, nu kun je hem gerust een half uur tot een uur alleen laten om zijn kamer. Waar het binnen spelen eerder vooral gericht was op beeldschermen, doet hij nu veel meer. Zo is hij verzot op spelletjes.
”Een ander belangrijk ontwikkelpunt is omgaan met gedrag. Judith: “Noah blijft een gifkikkertje. Iets wat vaker opspeelt als er bijvoorbeeld geen bekende gezichten in de buurt zijn. Voor hem is in conflict zijn ook niet fijn en daarom hebben we veel aandacht voor het ombuigen van ongewenst gedrag in iets positiefs. Zo zoeken begeleiders bewust de communicatie op als er sprake is van agressie. Soms lost Noah uit de moeilijke situatie halen en de prikkels te verminderen al veel op. Als de rust is wedergekeerd en hij weer in een positieve vibe zit, staat Noah er ook open voor dat wij iets proberen uit te leggen over oorzaak en gevolg.”
Meer willen betekenen
Hoewel Judith begeleider is bij Koraal, is ze niet de persoonlijk begeleider van Noah. “Dat ben ik wel heel kort geweest, maar ik ken hem vooral vanuit mijn rol als vrijwilliger. Ik leerde Noah kennen toen ik bij de naburige woongroep werkte. Dan kom je bij elkaar over de vloer en wissel je ervaringen uit. Toen zag ik dat het voor Noah best wel eens goed zou kunnen zijn om iemand te hebben die hem kan helpen met sommige dingen wanneer hij niet bij Op de Bies is. In overleg met zijn begeleiders, zijn voogd en Saskia ben ik sindsdien zijn persoonlijke maatje.”
Noah gaat tegenwoordig niet meer alleen naar het huis waar zijn moeder en nieuwe vader wonen. “Nu ga ik met hem mee op huisbezoek bij Saskia en Frank”, licht Judith toe. “Bijvoorbeeld als er een verjaardag is. Om op die manier de wereld van Noah toch wat groter te houden. Zodat niet al zijn contactmomenten op de groep plaatsvinden.” Saskia vult aan: “Ik noem Judith altijd de bonusmama van Noah. Dat klinkt misschien gek, maar zo voel ik het wel. Net zoals ik voel dat Noah nu echt een vader heeft. Laatst tikte hij op een spraakcomputer ‘Papa’ in en toen keek hij naar Frank. “Je merkt dat Noah heel erg naar hem toe trekt”, vult Judith aan. “Als we op huisbezoek zijn, dan vraagt hij Frank bijvoorbeeld bewust of ze samen een spelletje kunnen spelen.”
Alles dat hij kan krijgen
“Waar wij wonen, dat noemen we als we bij Noah zijn niet meer thuis”, vult Saskia aan. “Op de Bies is nu zijn thuis. Hij woont hier en als het goed is, zal hij hier ook blijven. Hier voelt hij zich fijn en veilig. Dat betekent niet dat ik het er niet vaak moeilijk mee heb. Als ik hem in zijn buurt ben, mis ik hem heel erg. Maar het geeft me ook rust wanneer ik me bedenk dat hij hier goed wordt ondersteund. Dat hij hier alles krijgt dat hij kán krijgen. Onder de streep ben ik gewoon heel dankbaar dat er bij Koraal zo goed voor Noah wordt gezorgd. En vooral ook dat Judith er zo betrokken in staat. Ze hoort gewoon bij onze familie!”