In de zomer ontwikkelde de situatie rondom corona zich positief en konden we binnen Koraal versoepelingen op allerlei gebieden doorvoeren. Langzaamaan werd er weer meer mogelijk voor cliënten, leerlingen., hun ouders én medewerkers. Jammer genoeg stond corona in het najaar opnieuw aan de voordeur en moesten we opnieuw waakzaam zijn om de ongenode gast buiten te houden. Hoe gingen medewerkers uit de langdurige zorg, jeugdhulp en onderwijs om met die hernieuwde opgave? Welke lessen hebben ze geleerd gedurende de eerste coronagolf, hoe passen ze deze tijdens de tweede golf toe en hoe kijken ze naar de toekomst? In dit bericht lees je het persoonlijke verhaal van Jeremy en Rob.
Opeens ging de schooldeur dicht en zaten we thuis”, vertelt Rob nog altijd een tikkeltje verbolgen. “Daar waren we niet op voorbereid, dus was het aanvankelijk best behelpen.” Jeremy, die naast leerkracht ook ICT-coördinator is, knikt instemmend. “Maar na twee weken hadden we het digitale onderwijs op de rails”, zegt hij niet zonder trots. Met een groepje collega’s van school en een ICT-er van Koraal hebben we er alles aan gedaan om dat voor elkaar te krijgen. Dat ons dat gelukt is in zo’n korte tijd, dat gaf echt een kick.”
Met digitaal onderwijs is de kennisoverdracht gewaarborgd. Maar de sociaal-emotionele aspecten, die juist in het speciaal onderwijs zo belangrijk zijn, die mis je grotendeels.“Aan hoe iemand de klas binnenkomt, zie ik meestal hoe het gaat”, zegt Rob. “En een knipoog of vingerknip kan een wereld van verschil maken in de onderlinge communicatie. Dat valt allemaal weg bij digitaal onderwijs.” Jeremy ziet ook voordelen. “We belandden opeens in de huiskamer van leerlingen en zij in die van ons. Dat zorgde voor begrip over en weer. En ouders kregen opeens veel meer zicht op de leerstof van hun kind. Zo hebben we allemaal iets geleerd.”
Leerlingen, voor wie de klas vaak te druk is, bleken het thuis vaak beter te doen. Anderen, die juist gedijen bij prikkels, waren opgelucht toen ze weer naar school konden. Dat gold ook voor de leerkrachten. “Ik ben blij dat ik mijn vak weer in de volle breedte kan uitoefenen”, verzucht Rob. “En dat er weer onderscheid is tussen werk en privé, want dat liep thuis nogal in elkaar over. Ook op mijn vrije dag wilde ik altijd nog polsen hoe het ging. Dat sluipt er vanzelf in.”
“Lesgeven via chromebooks is echt niet meer weg te denken”, zegt Jeremy overtuigd. “Gelukkig maar! Want die digitale component zorgt, samen met het lesgeven op de groep, voor the best of both worlds.”
