De jongeren van De la Salle hebben hun fietsavontuur volbracht. Vrijdagmiddag om 15.00 uur werden zij door familie, vrienden, en medewerkers van De La Salle feestelijk onthaald. Omdat het zo goed ging is er uiteindelijk 120 km gefietst voor het 100 jarig bestaan. De jongeren en begeleiding mogen met recht trots zijn op hun geweldige prestatie!
Tonio André, een van de organisatoren van de fietstocht, sprak iedereen vol lof toe. “We hebben een fantastische week gehad. Ondanks blessures zijn Tess en Bleislie toch meegegaan en heeft Tess zelfs een tiental kilometer kunnen fietsen. Fijn dat ze er bij waren. We hebben onder leiding van Luuk de zeven heuvelen route verslagen. Silvano en Silas hebben de hele groep daarbij goed kunnen motiveren. Menno was de lichtste deelnemer maar kwam bij een paar serieuze beklimmingen als eerste boven.”
“Maar ook na het fietsen was het gezellig”, vertelt Tonio. “Zo zorgde Jack tijdens het eten voor een gezellig gitaarmuziekje. En blijken Kay, Albegina en Rik echte limbodansers.”
Na de toespraak kwamen de deelnemers met hun buddy naar voren. Zij gaven een kleine speech over hun ervaring en kregen vervolgens een medaille van Maurits Barendrecht (regiodirecteur).
Silas’ buddy was erg trots. “We hebben een intens trainingsprogramma gehad, waar niemand iets van wist, maar waar we veel over hebben gesproken. We hebben samen nul keer getraind, maar Silas, je hebt het wel gehaald. Super knap!”
Menno vond het trainen soms minder leuk dan zwemmen. “Maar Menno je hebt echt laten zien dat je super kan trainen”, sprak zijn buddy Reinold. Menno twijfelde voor de rit nog of hij volgend jaar weer mee wil doen. Maar nu was hij heel duidelijk. “Ik ga volgend jaar weer mee”, riep hij vol overtuiging. Ook Menno vond dat Reinold het super had gedaan. Een dikke knuffel was op zijn plaats.
“Jack liet weer zijn wilskracht zien”, aldus Daan. “Naast sprinter in de groep, was hij ook barman en gitarist, en zorgde hij voor gezelligheid”. Ook Jack heeft fijn getraind en een fijne tocht gehad. “Ik kijk uit naar volgend jaar en ga zeker mee. En ik hoop dat mijn buddy ook weer mee gaat”.
Mark had wat moeite met zijn deelnemer Rick “Ik kon Rick niet bijhouden. Als Tom Dumoulin weggaat bij zijn ploeg, dan kan Rick zijn plekje met gemak invullen.” Rick was erg blij met Mark: “Je hebt me super goed gemotiveerd en daarvoor wil ik je heel erg bedanken”.
Tess kon vanwege een blessure maar een beperkt aantal km meetrappen. “Maar ze is een stoer wijffie en ik ben blij dat je toch wat meters hebt kunnen maken.”
“Kay reedt vandaag veel op kop”, vertelt buddy Ties. Ze waren het met elkaar eens dat ze samen een mooie prestatie hebben geleverd.
Ook de buddy van Albegina was vol lof. “Je kunt niet alleen geweldig limbodansen, maar ik heb ook erg genoten van al onze tochten op zondagochtend”. ”De heuvels, het lekkere eten, de gezelligheid.. het was een super week”, aldus Albegina . “Volgend jaar willen we naar Frankrijk.”
Ook Silvano en zijn buddy konden het goed vinden. “Silvano heeft prachtig gefietst. Ik ken je een paar jaar en sindsdien ben je flink gegroeid. Wat kun je toch veel eten.” Silvano wilde tijdens het eten van een worstenbroodje nog even kwijt dat hij zijn buddy er wel heeft uitgefietst.
Dirk heeft het ook fantastisch gedaan. “Hij heeft nog nooit een berg of heuvel beklommen. Hij vond het echt super tof om af te dalen”, aldus zijn buddy.
Tot slot kon men concluderen dat iedereen erg trots was op de hele groep. “We hebben echt ons best gedaan en de sfeer was goed. Iedereen was een klimgeit.” Maar één deelnemer sprong er tussenuit. Omdat Menno een extra beklimming had gedaan, kreeg hij als verrassing een echte bolletjestrui uit de Tour de France. “Dat heeft hij verdient!”