Volledig artikel
Klik hier om het volledige artikel te downloaden als pdf...
De manier waarop we de hulpvragen van bewoners in de langdurige zorg beantwoorden verandert. Aan de ene kant blijven we ons inzetten voor het verder verbeteren van de zorg en ondersteuning die we bieden aan cliënten, hun ouders en andere mensen uit hun omgeving. Zodat de regie zoveel als mogelijk bij hent ligt en ze het leven kunnen leiden waar ze zelf voor kiezen. Aan de andere kant komen er voortdurend uitdagingen op ons pad. Het vinden van genoeg gekwalificeerde medewerkers die ondersteunen om dromen waar te maken, wijzigigen op het gebied van wet- en regelgeving en toenemende administratieve taken zijn hier bekende voorbeelden van. Koraal wil ervoor zorgen dat medewerkers binnen dit landschap van veranderingen hun ruimte kunnen blijven pakken. Zodat ze het werk kunnen doen waar ze ooit voor hebben gekozen. En zodat ze zich kunnen ontwikkelen op een manier die bij hen past. Op dat gebied doorlopen we als organisatie momenteel een groeiproces.
Binnen het groeiproces dat Koraal momenteel doormaakt is er veel aandacht voor de persoonlijke groei van medewerkers. Soms kom je erachter dat je na een tijdje wel eens je horizon zou willen verbreden. Binnen Koraal zijn er dan voldoende mogelijkheden om door te stromen naar een andere functie. Soms kom je er ook achter dat je bij het uitvoeren van je dagelijkse werkzaamheden over je eigen grenzen bent gestapt. Dat je als het ware eerst jezelf tegen moet komen voordat het duidelijk wordt dat je in bepaalde dingen heel goed bent en dat je bij andere zaken wel wat hulp kunt gebruiken. Ook dat besef is ontwikkeling.
Imre, Anne en Samantha
Tegenslag is een kans
Gelukkig kun je in dergelijke situaties ook op collega’s terugvallen. Imre Meijers en Samantha Habets waren collega’s bij een buitenwoning van Koraal regio Parkstad in Simpelveld. Wat in de ogen van sommigen een tegenslag is, zagen zij juist als een kans om te bouwen aan iets nieuws. Waarbij ze in hun werkomgeving opnieuw in hun eigen kracht kwamen te staan. Imre: “Ik voelde dat ik toe was aan een nieuw avontuur, bij voorkeur met een andere doelgroep. Na een aantal gesprekken met een coach en het aftasten van enkele opties buiten Koraal kwam ik in contact met collega’s van Team Thuisondersteuning. Ik was enthousiast en maakte niet lang daarna de overstap. Binnen de regio dus. Maar naarmate het vertrek bij de woongroep dichterbij kwam, merkte ik aan mezelf hoe belangrijk ik het vond om met een goed gevoel weg te gaan. Ik wilde de overstap maken met alle zaken op orde, ik wilde mijn kennis aan collega’s overdragen omdat ik degene was die het langst werkte op de groep.”
Samen sta je sterk
De wens van Imre was een uitkomst voor Samantha. Zij keerde op dat moment namelijk weer terug na een periode van afwezigheid. “Door veranderingen op de groep en de complexe zorgvragen van de bewoners die we ondersteunden kreeg ik op een gegeven moment last van burn out-verschijnselen. Kijk, mijn hart ligt gewoon bij het bezig zijn met de cliënten. Administratief kan ik ook wel uit de voeten, maar toen de druk op de groep toenam en er steeds meer spanning in mezelf opbouwde merkte ik dat ik dichtsloeg als ik achter een computer zat. Echt niet fijn. Ik kwam thuis te zitten, maar daar kwamen de muren op me af. Eigenlijk wilde ik het liefst weer met cliënten aan de slag. Dat gaf ik aan bij mijn leidinggevende en stap-voor-stap heb ik mijn uren toen weer opgebouwd. Eerst bij de dagbesteding, daarna op de groep. Ik vond het prettig dat Imre er toen voor me was. Ze is een bekend gezicht en maakte het voor mij eenvoudiger om terug te keren. Vooral omdat ze ook heeft geholpen met het wegwerken van de achterstand op administratief gebied. Daardoor kon ik weer beginnen met een schone lei.”
Bouwen aan een mooie toekomst
Imre heeft het inmiddels heel erg naar haar zin bij Team Thuisondersteuning: “Ik geniet van de vrijheid die mijn huidige baan biedt. Nu beantwoord ik zorgvragen bij mensen thuis. Je speelt echt in op de persoonlijke situatie van cliënten en hun ouders.” Ook Samantha zit weer lekker in haar vel. “We zijn gaan bouwen aan een sterk team. Waarbij communicatie en veiligheid belangrijke punten zijn. Dat doen we niet alleen, dat doen we samen met de verwanten van onze bewoners. Zo hebben we onlangs een bijeenkomst georganiseerd voor iedereen die aan de groep is verbonden en hebben we een ideeënbus geïntroduceerd. Verwanten kunnen zo ideeën aandragen en die bespreken we vervolgens wekelijks in het teamoverleg. We gaan er echt voor om die vragen zo snel mogelijk op te pakken, zodat ouders zien dat we er ook echt iets mee doen. Verder is het individuele contact met verwanten verbeterd. Neem Anne. Ik stuur bijna elke dag een verslagje en een foto van wat ze heeft gedaan naar haar ouders.
Voor hen is het gewoon fijn om mee te krijgen wat hun kind die dag heeft meegemaakt. Dat maakt het ook makkelijker om bijvoorbeeld te vragen: zou u Anne naar de dansles kunnen brengen? Met onze huidige personele bezetting is het gewoon niet mogelijk om dit er ook nog bij te doen. We merken dat ouders daar meer in mee beginnen te denken. En dat is geweldig, want daardoor maken we uiteindelijk meer mogelijk voor onze bewoners. Daar doen we het per slot van rekening voor!”