×

“Ik vind het een voorrecht dat ik soms hun stem mag zijn”

16 juni 2024

“Mijn dochter Jeunevieve woonde tot haar achttiende bij verschillende jeugdhulp-locaties van Koraal. Natuurlijk zijn de medewerkers op de leefgroepen verantwoordelijk voor de behandeling. Maar omdat elke leefgroep naast een behandellocatie ook een tijdelijk thuis is voor de jongeren die er verblijven, zijn er uiteenlopende onderwerpen waar je samen over kunt nadenken. Hoe richt je een groep bijvoorbeeld huiselijk in, zodat de jongeren zich net wat fijner voelen op een plek waar ze in eerste instantie helemaal niet willen zijn? Of hoe zorg je voor maaltijden die niet alleen gevarieerd, maar ook lekker zijn? Ik vind dat iedereen die bij een leefgroep is betrokken daar een mening over mag hebben: de directeur die alles kostendekkend moet organiseren, de medewerkers die op de groep moeten werken en natuurlijk: de jongeren zélf. Omdat het voor hen moeilijker kan zijn om te verwoorden wat hun behoefte is, vind ik het een voorrecht dat ik soms hun stem mag zijn.” 

Aan het woord is Tamara Maes-de Schepper. “Een hele tijd geleden ging een bepaalde situatie op de groep van mijn dochter me aan het hart. Ik wilde graag meehelpen om verbeteringen door te voeren. Toen heb ik een brief geschreven. Een ondersteuner van de medezeggenschap las mijn verhaal en nodigde me uit om een keer aan te schuiven bij de Verwantenraad. Ik kon me geen voorstelling maken van wat het inhield, maar ze zei: kom gewoon een keer kijken. In de tussentijd maak ik acht jaar onderdeel uit van de cliëntmedezeggenschap binnen Koraal. Mijn dochter is al een aantal jaren uit zorg bij Koraal, maar ik wil me graag blijven inzetten voor de belangen van andere jongeren.”

Samen bereik je meer
“Medezeggenschap is iets wat je samen doet”, gaat Tamara verder. “Op dit moment bestaat de Verwantenraad van Koraal regio Noord- en Midden-Limburg uit slechts vier verwanten, waarbij ik als enige ben verbonden aan het onderdeel jeugdhulp. We zoeken dus meer wettelijk vertegenwoordigers die met ons mee willen denken. Het mooie aan de Verwantenraad is dat je écht iets kunt betekenen voor bewoners in de gehandicaptenzorg en jongeren in de jeugdhulp.” 

“Jij kunt ervoor zorgen dat ze nóg beter gezien en gehoord worden. Door gesprekken aan te gaan met bewoners, jongeren en andere verwanten. En met de medewerkers van de groepen en andere mensen die werken voor Koraal. De Verwantenraad overlegt vervolgens met de regiodirecteur over plannen binnen de regio en over de begroting. Maar bijvoorbeeld ook over eten en drinken, veiligheid en verbouwingen.”

Kijken naar het grote plaatje
Tamara: “Wat ik vooral heb geleerd van mijn deelname aan de Verwantenraad is om ook te kijken naar ‘het grote plaatje’. Het is makkelijk om te roepen wat er beter kan, maar soms is het voor Koraal ook lastig om iets te veranderen. Bijvoorbeeld door wet- en regelgeving. Of omdat het budgettair lastig is om meteen iets te regelen. Wat dat betreft worden we goed op de hoogte gehouden door de regiodirecteur. Hij doet wat hij belooft. Sommige dingen zijn wel mogelijk, andere niet. Maar dan legt hij wel altijd goed uit waarom iets niet kan.”

“Dit geldt niet alleen bij de bedrijfsvoering, maar ook voor de begeleiding en behandeling op de groepen. Mijn ervaring is dat medewerkers graag meedenken, maar dat zij ook afhankelijk zijn van veel factoren. Zo willen zij ook niet lang achter hun computer zitten om hun administratie bij te werken. En zij werken ook het liefste in een vast team. Door landelijke regels en de krapte op de arbeidsmarkt zijn die zaken echter niet eenvoudig op te lossen. Maar we horen wel wat Koraal doet om kleine stapjes vooruit te zetten.”
 


“Iets voor elkaar krijgen voor de jongeren, dat geeft me uiteraard de meeste voldoening. Wanneer ik eraan denk dat ik een bijdrage heb mogen leveren aan dit mooie voorbeeld van medezeggenschap, dan geeft me dat een warm gevoel.”


Tamara Maes - de Schepper

Gezien en gehoord
Tamara vervolgt: “Iets voor elkaar krijgen voor de jongeren, dat geeft me uiteraard de meeste voldoening. Een tijd geleden gaven ze aan dat ze geen prettig gevoel hadden op hun groepen, omdat deze erg sober en zonder sfeer waren ingericht. Dat hebben we aangekaart en na veel gesprekken zijn de groepen aangepakt. De jongeren hebben overal in meegedacht: van de kleuren op de muur tot de lampen aan het plafond. En van het servies in de keuken tot de meubels in de gezamenlijke woonkamer. Daarbij voelden ze zich serieus genomen. En door de makeover zijn ze zich meer thuis gaan voelen op de groep, dat zie je gewoon. Vanuit een gevoel van vertrouwen en veiligheid kunnen de jongeren nu werken aan hun toekomst, met alle uitdagingen die daarbij komen. Wanneer ik eraan denk dat ik een bijdrage heb mogen leveren aan dit mooie voorbeeld van medezeggenschap, dan geeft me dat een warm gevoel.”

Terug naar het overzicht