Als we de mening van mensen met een verstandelijke beperking willen weten, dan vragen we die het liefst aan henzelf. Onderzoekers naar de wensen, behoeften, gevoelens en gedachten van mensen met een verstandelijke beperking maken veel gebruik van zelfrapportage-vragenlijsten. Wat maakt een vragenlijst een goede vragenlijst voor mensen met een verstandelijke beperking?
Betrokken onderzoekers
Drs. Roel Kooijmans
Prof. Xavier Moonen
Korte beschrijving
Bij diagnostiek en ervaringsonderzoek worden vaak vragenlijsten gebruikt. Om aan mensen met een verstandelijke beperking zelf te vragen wat zij denken, willen en voelen zijn aanpassingen nodig. Hoe deze instrumenten moeten worden aangepast zodat zoveel mogelijk mensen de vragen betekenisvol kunnen beantwoorden, is het onderwerp van promotieonderzoek dat wordt uitgevoerd door Roel Kooijmans.
De opbrengsten van dit onderzoek worden onder andere toegepast in Mijn Mening, een methodiek om cliëntervaringen te meten die door Roel Kooijmans onder de vlag van Koraal is ontwikkeld.
Dit promotie-onderzoek wordt uitgevoerd onder begeleiding van Prof Dr. Xavier Moonen en Prof. Dr. Peter Langdon (University of Kent).
Output
Betrokken onderzoekers
Loïs de Rooij, MSc, MA, Koraal
Drs. Roel Kooijmans, Koraal en UvA
Thomas Kalis, MSc, De Viersprong
Prof. dr. Tom ter Bogt, UU
Dr. Regina van den Eijnden, UU
Korte beschrijving
Jongeren met een LVB of laagbegaafdheid (MBID) lijken vaker verslaafd te raken aan internetfuncties, zoals het gebruik van sociale media. In deze studie werden cognitieve interviews gehouden om de geschiktheid van een bestaand, zelfrapportage instrument voor sociale media verslaving (de Social Media Disorder (SMD) schaal) te evalueren onder MBID-jongeren.
De resultaten impliceerden dat de SMD schaal een substantiële herformulering nodig had, evenals een aangepast antwoordformat om deze geschikt te maken voor de doelgroep. Op basis van deze resultaten en de regels van Taal voor Allemaal is de SMD schaal aangepast en is de Inclusive Smartphone Disorder Scale (ISDS) ontwikkeld.
Uit voorlopige kwantitatieve analyses bleek dat de ISDS, in vergelijking met de SMD schaal, door MBID-jongeren als minder moeilijk om in te vullen werd ervaren. Ook toonde de ISDS goede betrouwbaarheid en validiteit. De ISDS lijkt een veelbelovend instrument te zijn bij het opsporen van problematisch smartphonegebruik (bijvoorbeeld problematisch gebruik van sociale media) onder MBID-jongeren, maar vervolgonderzoek is nodig voor verdere validering.